ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΛΑΔΟΥΝΑΥΤΕΡΓΑΤΩΝ

Του Χριστάκη Θεοδοσίου

Επαρχιακού Γραμματέα

ΣΕΓΔΑΜΕΛΙΝ – ΠΕΟ Λεμεσού

Ο Κλάδος Ναυτεργατών είναι πράγματι πολύ δύσκολος με ιδιόμορφα προβλήματα πέραν από τα καθημερινά που λίγο πολύ είναι ίδια με τους υπόλοιπους εργαζόμενους.

Όταν δημιουργήθηκε από τη Συντεχνία μας αυτός ο κλάδος το 1983 υπήρχαν αρκετές εκατοντάδες κύπριοι ναυτικοί κυρίως κατώτερα πληρώματα και λίγοι αξιωματικοί οι οποίοι δούλευαν σε ελληνικά πλοία, μερικοί σε Κυπριακά και κάποιοι άλλοι σε πλοία με άλλες σημαίες. Σήμερα οι κύπριοι ναυτικοί είναι ελάχιστοι, ιδιαίτερα κατώτερα πληρώματα δεν υπάρχουν, εκτός από κάποιους των γενικών υπηρεσιών (ξενοδοχειακό τμήμα) που εργάζονται στα κρουαζιερόπλοια της LOUIS CRUISE LINES και της SALAMIS, οι δε αξιωματικοί που έμειναν μετρούνται στα δάκτυλα διότι οι περισσότεροι αξιωματικοί καταστρώματος και μηχανής προσλήφθηκαν είτε στην Αρχή Λιμένων είτε στο Τμήμα Εμπορικής Ναυτιλίας, είτε στη Λιμενική Αστυνομία.  Επίσης μερικοί σε διάφορες ναυτιλιακές Εταιρείες που εδρεύουν στην Κύπρο. Έχουν εγκαταλείψει ουσιαστικά το ναυτικό επάγγελμα.

Οι νέοι μας σήμερα δεν στρέφονται στο ναυτικό επάγγελμα. Από τις 45 θέσεις που παραχωρούν οι σχολές εμπορικού ναυτικού της Ελλάδας σε κύπριους, μόνο 4-5 φοιτούν, ενώ στο Τμήμα Ναυτομηχανικών του Πανεπιστημίου Κύπρου (πρώην A.T.I.) εγγράφονται ελάχιστοι και αυτοί όχι για να ακολουθήσουν το επάγγελμα αλλά για να συνεχίσουν σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού είτε σαν μηχανολόγοι, είτε σαν ηλεκτρολόγοι με απώτερο στόχο να εργαστούν στη στεριά, στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα.

Είναι ανατρέψιμη αυτή η κατάσταση...; Εμείς απαντούμε ναι είναι, αρκεί το κράτος να προσανατολίσει τους νέους και να τους κατευθύνει στο ναυτικό επάγγελμα. Η Κύπρος είναι σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα ναυτιλιακά κέντρα του κόσμου. Μεγάλες Ναυτιλιακές Εταιρίες έχουν έδρα τους την Κύπρο, υπάρχει το Ναυτιλιακό Επιμελητήριο, η Ένωση Πλοιοκτητών Κύπρου. Όλοι οι πιο πάνω φορείς, αλλά κύρια το κράτος θα μπορούσαν να οργανώσουν ενημερωτικά σεμινάρια στα σχολεία για να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των νέων για το ναυτικό επάγγελμα που σίγουρα είναι δύσκολο αλλά προσοδοφόρο.

Είναι κρίμα να βλέπεις εκατοντάδες νέους επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων να είναι άνεργοι, ή να απασχολούνται σε οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό που σπούδασαν και την ίδια στιγμή να υπάρχει τρομερή έλλειψη σε αξιωματικούς εμπορικού ναυτικού.

Η ευθύνη του κράτους είναι διαχρονική γι’ αυτό το ζήτημα. Θα πρέπει το αρμόδιο Υπουργείο αλλά και το Τμήμα Εμπορικής Ναυτιλίας το οποίο στελεχώνεται από αρκετούς αξιωματικούς εμπορικού ναυτικού να ασχοληθούν με το αντικείμενο και να προτείνουν κίνητρα και τρόπους για να προσελκύσουν νέους στο ναυτικό επάγγελμα.

Δυστυχώς το κράτος όχι μόνο δεν δίνει κίνητρα αλλά ούτε και μια στοιχειώδη υποχρέωση που έχει απέναντι σε αυτούς τους λίγους ανθρώπους που έχουν παραμείνει στο επάγγελμα, δηλαδή τη μετεκπαίδευση τους για να αποκτήσουν διάφορα πιστοποιητικά που απαιτούνται από το ΙΜΟ δεν την εκπληρώνει.

Σήμερα τα πιστοποιητικά αυτά τα εκδίδει Ιδιωτική Ναυτική Σχολή στη Λεμεσό (αναγνωρισμένη από την κυβέρνηση) έναντι διδάκτρων που κυμαίνονται από 350 μέχρι 850 ευρώ, ανάλογα με το βαθμό του ναυτικού.  Αυτή η υποχρέωση τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες Ευρωπαϊκές xώρες βαραίνει τις κυβερνήσεις που όχι μόνο καταβάλλουν τα έξοδα αλλά επιχορηγούν και τους μισθούς.

Εμείς από την πλευρά μας τόσο σαν Συντεχνία όσο και σαν Κλαδικό Συμβούλιο Ναυτεργατών είμαστε έτοιμοι εάν και εφόσον κληθούμε από τους αρμόδιους φορείς να αναπτύξουμε τις απόψεις μας για αυτά τα θέματα.