ΤΥΜΠΑΝΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΛΕΜΕΣΟΥ
Του Άθου Ελευθερίου
Γενικού Γραμματέα
ΣΕΓΔΑΜΕΛΙΝ – ΠΕΟ
Οι Λιμενεργάτες στη διάρκεια της 24ωρης απεργίας που πραγματοποιήθηκε στις 22/12/2018, για να καταδικάσουν τις καθημερινές παραβιάσεις της Σύμβασης τους, αποφάσισαν να μην προκηρύξουν νέα μέτρα για να δοθεί χρόνος για διάλογο. Αντί όμως για διάλογο από τους εργοδότες και την κυβέρνηση, ακούγονται τύμπανα πολέμου. Η DP WORLD και η EUROGATE αποφάσισαν να καταγγείλουν τους Λιμενεργάτες γιατί δεν εργάστηκαν στη διάρκεια της απεργίας, στο Συμβούλιο Λιμενεργασίας και αυτό να τους παραπέμψει στο Πειθαρχικό Συμβούλιο. Επίσης η υπουργός Μεταφορών, μερίμνησε αμέσως να υλοποιήσει την απόφαση του Συμβουλίου Λιμενεργασίας Λεμεσού στις 19/12/2018 για ορισμό Διαιτητικού Δικαστηρίου. Για τις υπόλοιπες αποφάσεις που εκκρεμούν από το 2017, για την εργασία στο Μόλο, τον καθορισμό του εργοδότη των Λιμενεργατών και άλλα, τίποτα; Τα παρέπεμψαν στις Ελληνικές καλένδες;
Η ΣΕΓΔΑΜΕΛΙΝ ΠΕΟ εξ υπαρχής δεν αποδέχτηκε αυτές τις αποφάσεις και ρυθμίσεις. Επιμένει στη θέση αρχής για συζήτηση αυτών των προβλημάτων όπως και μέχρι σήμερα, στα πλαίσια του Κώδικα Βιομηχανικών Σχέσεων και των εργασιακών πρακτικών στην Κύπρο. Αυτοί όμως αρνούνται.
Στέλνουν στο Πειθαρχικό Συμβούλιο τους λιμενεργάτες γιατί ισχυρίζονται πως παραβιάστηκε η απόφαση του Συμβουλίου Λιμενεργασίας Λεμεσού στις 19/12/2018, για να μην γίνει η επαόριστο απεργία λόγω της μη ανανέωσης της Σύμβασης, που είχε προκηρυχθεί από τις Συντεχνίες ΣΕΓΔΑΜΕΛΙΝ ΠΕΟ και ΟΜΕΠΕΓΕ ΣΕΚ στις 14/12/2018. Ουδέν αναληθέστερο. Η επαόριστο απεργία δεν πραγματοποιήθηκε. Αποφασίστηκε και πραγματοποιήθηκε 24ωρη προειδοποιητική απεργία για να καταγγελθεί η επιλεκτική υλοποίηση των αποφάσεων του Συμβουλίου Λιμενεργασίας Λεμεσού, αγνοώντας άλλες αποφάσεις που εκκρεμούν για δύο περίπου χρόνια και κυρίως για τις καθημερινές παραβιάσεις της Σύμβασης από τους εργοδότες.
Η πλειοψηφία του Συμβουλίου Λιμενεργασίας δίνει τις ερμηνείες της και προχωρεί, αγνοώντας τους εργαζόμενους. Ποιος θα κρίνει τις αποφάσεις τους, αν είναι ορθές ή λάθος; Οι ίδιοι που τις παίρνουν; Θα δεχθούν πως έκαναν λάθος ή θα αποφασίζουν και πάλι με πλειοψηφία πως ορθά ενεργούν; Υπάρχει μήπως περίπτωση με αυτά που ακούγονται, πως είναι καιρός να ξεμπερδεύουν με τους Λιμενεργάτες, οι όποιες αποφάσεις της πλειοψηφίας να δικαιώσουν θέσεις των εργαζόμενων;
Παραπέμπουν την ανανέωση της Σύμβασης σε Διαιτητικό Δικαστήριο για να αποφασίσει τι; Αν θα δοθούν αυξήσεις, ή αν θα γίνουν οι δεκάδες μειώσεις που ζητούν οι εργοδότες; Με βάση ποια κριτήρια θα ληφθούν οι αποφάσεις; Ποιος θα τα αποφασίσει; Θα λάβουν υπόψη τις αυξήσεις των εκατοντάδων ευρώ που έβαλαν οι ιδιωτικές εταιρείες εδώ και δύο χρόνια στις ταρίφες και θα δώσουν και τα μερικά σεντς που ζητούν οι λιμενεργάτες, ή θα αποφασίσουν πως η οικονομία του τόπου δεν αντέχει άλλες αυξήσεις; Αν αποφασιστεί πως χρειάζεται να γίνουν μειώσεις θα μπορούν να πάρουν από τους λιμενεργάτες, αντί να τους δώσουν; Πάλι με πλειοψηφία θα αποφασίσουν; Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί τις απαντήσεις.
Όμως το σημαντικότερο για την ανανέωση της Συλλογικής Σύμβασης, το οποίο πολύ καλά όλοι γνωρίζουν αλλά το παραβλέπουν, είναι το γεγονός πως αυτή αφορά και τα δύο Λιμάνια. Αφορά και τους Λιμενεργάτες της Λάρνακας, όμως ίσως αυτό να είναι ψηλά γράμματα, γι’ αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις. Δηλαδή οι αποφάσεις του Συμβουλίου Λιμενεργασίας Λεμεσού και κατ’ επέκταση του Διαιτητικού Δικαστήριου θα δεσμεύουν και τους Λιμενεργάτες της Λάρνακας που έχουν άλλο Συμβούλιο Λιμενεργασίας; Αυτό δεν τους ενδιαφέρει; Θα λάβουν απόφαση και γι’ αυτό πάλι με πλειοψηφία;
Ας απαντήσουν, τι επιδιώκουν με αυτές τους τις ενέργειες; Την ποδοσφαιροποίηση των Εργασιακών Σχέσεων, όπου με τον ορισμό ενός διαιτητή που θα είναι ο άρχων του γηπέδου θα ξεμπερδεύουν με τους εργαζόμενους; Αυτά τα πράγματα δεν συμβαίνουν ούτε και στις πιο απάνθρωπες δικτατορίες και αναμένουν από εμάς να τα δεχθούμε; Σε καμιά περίπτωση.
08/01/2018