Τραγικό θάνατο βρήκε νεαρός οικοδόμος, όταν έπεσε από σκαλωσιά ύψους 10 μέτρων, η οποία δεν έφερε τα ενδεδειγμένα προστατευτικά κικληδώματα. Ο αδικοχαμένος συνάδελφος, εγκαταλείπει σύζυγο και δύο ανήλικα παιδιά.
ΟΜΙΛΙΑ Μ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
Γ. Γ. ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΣ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΠΕΟ
ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ
Η ΣΥΝΤΕΧΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ & ΥΓΕΙΑ
ΛΕΥΚΩΣΙΑ 25 ΜΑΙΟΥ 2007
Τραγικό θάνατο βρήκε νεαρός οικοδόμος, όταν έπεσε από σκαλωσιά ύψους 10 μέτρων, η οποία δεν έφερε τα ενδεδειγμένα προστατευτικά κικληδώματα. Ο αδικοχαμένος συνάδελφος, εγκαταλείπει σύζυγο και δύο ανήλικα παιδιά. Προστέθηκε και αυτός, στην ατέλειωτη λίστα θανάτων, από εργατικά ατυχήματα, στο βωμό της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και του κέρδους.
Το νέο τραγικό συμβάν, αποτελεί τρανή απόδειξη, της πλημμελούς λήψης μέτρων για την Ασφάλεια και Υγεία των εργαζομένων, από μέρους των εργοδοτών.
Έντιμε Κύριε Υπουργέ,
Συνάδελφε Γενικέ Γραμματέα της ΠΕΟ,
Εκλεκτοί προσκεκλημένοι,
Συναδέλφισσες , Συνάδελφοι,
Σας καλωσορίζω στην σημερινή μας εκδήλωση και είμαι απόλυτα βέβαιος ότι, στο άκουσμα τέτοιων ειδήσεων συγκλονιζόμαστε όλοι και συνειδητοποιούμε ότι, πρώτιστο καθήκον μας, θα πρέπει να είναι η αλλαγή των συνθηκών και της νοοτροπίας, για τα ζητήματα που αφορούν, την Ασφάλεια και την Υγεία των εργαζομένων.
ΗΣυντεχνία των Οικοδόμων της ΠΕΟ, ταυτισμένη από της ίδρυσης της, με τον άνθρωπο εργαζόμενο, έθετε πάντοτε στις πρώτες της προτεραιότητες αυτό το ζήτημα, γιατί πίστευε και πιστεύει ότι, η ζωή και η αρτιμέλεια κάθε ανθρώπου, είναι τα πολυτιμότερα αγαθά και κανένας δεν δικαιούται και δεν του επιτρέπεται να παίζει με αυτά, για χάρη ενός πρόσκαιρου κέρδους. Είναι για τον πιο πάνω λόγο, που αποφασίσαμε την διοργάνωση της σημερινής μας εκδήλωσης, στοχεύοντας να ευαισθητοποιήσουμε και να ασκήσουμε πίεση, ώστε επιτέλους οι άνθρωποι να τεθούν πάνω από τα κέρδη και να σταματήσει η απώλεια ζωών στον αγώνα για το μεροκάματο.
Η Συντεχνία μας, με την σημερινή εκδήλωση αρχίζει μια ασταμάτητη προσπάθεια, για την επιβολή της Σύστασης και Λειτουργίας των Επιτροπών Ασφαλείας.
Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες,
Τα τελευταία χρόνια πολλοί συνάδελφοι μας, έχασαν την ζωή τους σε εργατικά ατυχήματα, άλλοι πολλοί ακρωτηριάστηκαν ή έμειναν ανάπηροι, ενώ άλλοι υποφέρουν καθημερινά από επαγγελματικές ασθένειες.
Είναι απαραίτητο να υπάρξει, μια ανατροπή στην σκέψη, την νοοτροπία και την πρακτική, πάνω σε αυτό το ζήτημα, ούτως ώστε όλοι οι εμπλεκόμενοι, να τεθούν ενώπιον των ευθυνών τους.
Ο τομέας των Κατασκευών, συνεχίζει να κατέχει τη πρωτειά στον αριθμό των εργατικών ατυχημάτων και ιδιαίτερα των θανατηφόρων. Το 2005 είχαμε 6 θανατηφόρα , σε σύνολο 13, το 2006 9 θανατηφόρα σε σύνολο 18 και μέσα στο πρώτο τετράμηνο του 2007 έχουμε 2 θανατηφόρα ατυχήματα, από σύνολο 8. Το 2005 είχαμε 579 εργατικά ατυχήματα σε σύνολο 2,175, το 2006 είχαμε 543 σε σύνολο 2,107 . Οι πιο πάνω συγκλονιστικοί αριθμού δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος και επιβάλουν την άμεση δράση για να σταματήσει αυτός ο Μινώταυρος να τρώει καθημερινά τους συναδέλφους μας.
Ο κάθε ένας αριθμός που παρουσιάσαμε από τις στατιστικές, κρύβει πίσω του και ένα ανθρώπινο δράμα. Το δράμα αυτό, το περνούν οι Οικογένειες των συναδέλφων, που έπεσαν θύματα εργατικού ατυχήματος. Είναι πράγματι πολύ τραγικό, συνάδελφοι μας, που ξεκίνησαν ένα πρωί για τη δουλειά τους, να μην επιστρέφουν ποτέ ξανά στο σπίτι και στα αγαπημένα τους πρόσωπα, ή να επιστρέφουν γνωρίζοντας αυτοί και οι οικογένειες τους ότι, θα περάσουν την υπόλοιπη τους ζωή, πάνω σε ένα αναπηρικό καροτσάκι.
Ποια είναι όμως τα γενεσιουργά αίτια για την πρόκληση εργατικών ατυχημάτων;
Έχουμε την άποψη, ότι μέχρι ώς ότου το κόστος παραγωγής και το ύψος των δαπανών, για τη λήψη μέτρων Ασφάλειας και Υγείας, καθορίζεται από τον ανταγωνισμό, τα βήματα βελτίωσης όσον αφορά αυτό το πολύ σοβαρό ζήτημα, θα γίνονται σε αργούς ρυθμούς.
Οι εργοδότες, θα πρέπει να στριμωχθούν για να πάρουν μέτρα. Εμάς τους εργαζόμενους, δεν μας ενδιαφέρει το περιθώριο κέρδους τους. Η θεοποίηση του κέρδους, μας εξοργίζει αφάνταστα, γιατί τελικά αυτή η φιλοσοφία, ανέχεται το θάνατο και το σακάτεμα τόσων συνάδελφων μας.
Δεν είναι τυχαία, που έχουμε επιλέξει σαν κύριο σύνθημα αυτής της εκδήλωσης:
«Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη – Όχι άλλο αίμα για το Μεροκάματο».
Οι εργοδότες, δεν λαμβάνουν τα ενδεδειγμένα μέτρα, γιατί αυτό «κοστίζει» και μειώνει τα «περιθώρια κέρδους». Πρέπει επιτέλους να τους επιβληθεί ότι, το ύψος των δαπανών θα πρέπει να το προσδιορίζουν οι ανάγκες, πλήρης ασφάλειας στην εργασία.
Το νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει, στα θέματα που άπτονται της Ασφάλεια και Υγείας των εργαζομένων, είναι πολύ ικανοποιητικό. Αυτό από μόνο του όμως, δεν έχει σταθεί εμπόδιο, για να σταματήσει την γάγγραινα των εργατικών ατυχημάτων. Η ύπαρξη της νομοθεσίας και των κανονισμών, θα πρέπει να συνδυαστούν, με την δημιουργία των αναγκαίων δομών και μηχανισμών, ούτως ώστε η νομοθεσία να εφαρμόζεται στην πράξη. Η πολιτεία, θα πρέπει να πάρει τα κατάλληλα μέτρα και θα πρέπει να είναι πολύ πιο αυστηρή, με τους εργολήπτες, που παραβιάζουν τις νομοθεσίες και τους κανονισμούς, που έχουν σχέση με την Ασφάλεια και Υγεία.
Η Κυπριακή Κοινωνία, έχει παραχωρήσει ένα μεγάλο προνόμιο στους Αδειούχους Εργολάβους και πρέπει να έχει απαιτήσεις από αυτούς γιατί δεν είναι λίγο πράγμα, ένας μικρός αριθμός ανθρώπων, να έχει το αποκλειστικό δικαίωμα της εκτέλεσης τόσου μεγάλου όγκου εργασίας.
Θέλόντας να κάμω ένα παραλληλισμό, θα αναφερθώ στις καταγγελίες για τροχαίες παραβάσεις, που υπόκεινται χιλιάδες οδηγοί στην Κύπρο. Στις περιπτώσεις αυτές, οι οδηγοί, επιβαρύνονται με βαθμούς ποινής και αρκετές φορές χάνουν το δικαίωμα οδήγησης, γιατί αποτελούν δημόσιο κίνδυνο.
Έφερα αυτό το παράδειγμα, γιατί θέλω να στείλω ένα μήνυμα στο Συμβούλιο Εγράφης Εργοληπτών, που έχει την ευθύνη από μέρους της πολιτείας, για την έκδοση, ανανέωση και έλεγχο των εργοληπτών στους οποίους παραχωρείται άδεια. Η διαδικασία ανανέωσης των αδειών εργολάβου, δεν θα πρέπει να είναι μία τυπική διαδικασία. Δεν θα πρέπει να τοποθετούνται στην ίδια μοίρα οι παρανομούντες εργολάβοι, με τους εργολάβους που εφαρμόζουν πιστά τους κανόνες Ασφάλειας και Υγείας. Θα πρέπει στους εργολάβους, να μπαίνει σαν βασικό κριτήριο κατά την διαδικασία ανανέωσης της άδειας, η συμμόρφωση τους με την εργατική νομοθεσία και ιδιαίτερα με τα ζητήματα Ασφάλειας Υγείας.
Στις περιπτώσεις που εντοπίζεται εργολάβος να παρανομεί επανειλημμένα και να παίζει με τις ζωές των εργαζομένων, αυτόματα θα πρέπει να του αφαιρείται η άδεια.
Ο Κλάδος των Οικοδομών, είναι ένας ανοικτός κλάδος και σε αρκετές περιπτώσεις, χρησιμοποιείται σαν καταφύγιο, από ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό. Θα πρέπει επιτέλους να τεθεί φραγμός σε αυτό το φαινόμενο και οι εργαζόμενοι που εισέρχονται στην Οικοδομική Βιομηχανία, να τυγχάνουν τουλάχιστόν μιας στοιχειώδους ταχύρυθμης εκπαίδευσης, για τα θέματα Ασφάλειας και Υγείας. Παράλληλα το κράτος θα πρέπει να προχωρήσει, στην υλοποίηση του σχεδίου, για την ταχύρυθμη κατάρτιση όλων των νεοεισερχομένων στην Βιομηχανία. Επιπρόσθετα, θα πρέπει να επιταχυνθούν όλες οι διαδικασίες, για την εκπαίδευση στα ζητήματα Ασφάλειας και Υγείας, όλων εργαζόμενων στην Οικοδομική Βιομηχανία και τους Συναφείς Κλάδους. Γιατί είναι γνωστές οι Συνθήκες που επικρατούν σε πολλά Ξυλουργία, στα Λατομεία στα Τσιμεντοποιία και τα εργοστάσια παραγωγής ετοίμου Σκυροδέματος. Πόσοι εργαζόμενοι στην Ξυλουργική Βιομηχανία έχουν ακρωτηριασθεί; Πόσοι συνάδελφοι στα Λατομεία έχασαν την ζωή τους από έλλειψη μέτρων ασφάλειας; Πόσοι συνάδελφοι στα Τσιμεντοποιία, έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με το θάνατο, λόγω των κακών συνθηκών Ασφάλειας και Υγιεινής. Πόσοι συνάδελφοι οδηγοί μπετονιέρων και άλλων βαρέων οχημάτων, κινδυνεύουν καθημερινά, λόγω της κακής κατάστασης που βρίσκονται τα οχήματα τους;
Η Συντεχνία μας, διαθέτει ένα μεγάλο σε αριθμό επαγγελματικό μηχανισμό, ο οποίος καθημερινά έρχεται σε επαφή με τα εργοτάξια και τους άλλους τόπους δουλειάς, με στόχο να αναδεικνύει και να επιλύει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι. Έχουμε την άποψη ότι, πολύ συχνά θα μπορούσαν να γίνονται έλεγχοι, από Λειτουργούς του Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας, από κοινού με τα επαγγελματικά στελέχη της Συντεχνίας. Ακόμα και αυτό αν δεν γίνει κατορθωτό, θα πρέπει μεταξύ των δύο Μηχανισμών, να υπάρχει μεγαλύτερη συνεργασία και συντονισμός, ούτως ώστε τα προβλήματα να βγαίνουν στην επιφάνεια και να επιλύονται.
Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες.
Τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα που συμβαίνουν στον τομέα των κατασκευών, έχουν να κάνουν και με μια άλλη πολύ σοβαρή παράμετρο.
Εάν κάποιος εξετάσει τα στοιχεία, σε ποιους εργοδότες συμβαίνουν τα εργατικά ατυχήματα, θα διαπιστώσει με μεγάλη ευκολία ότι, αυτά συμβαίνουν σε εργολάβους, που δεν εφαρμόζουν τις συλλογικές συμβάσεις και τις εργατικές νομοθεσίες, ή σε εργοτάξια που οι εργασίες εκτελούνται με την μέθοδο του καπαλιάτικου. Δηλαδή σε χώρους εργασίας όπου δεν υπάρχει η οργανωμένη δύναμη της Συντεχνίας και δίδεται έτσι η ευκαιρία, να εμφανίζονται όλες οι μορφές παρανομίας.
Θέλω να κάνω εδώ μία παρένθεση για το καπαλιάτικο, που σαν μορφή εργασίας, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους.
Η εντατικοποίηση της εργασίας, σε ακραίους ρυθμούς, που εμφανίζεται με αυτή τη μέθοδο,για να μπορέσει ο εργαζόμενος να βγάλει «ένα μεροκάματο», τον οδηγούν πολλές φορές σε ενέργειες βεβιασμένες και επικίνδυνες, που θέτουν την ζωή του σε άμεσο κίνδυνο.
Εκλεκτοί προσκεκλημένοι,
Συναδέλφισσες , Συνάδελφοι,
Θα αναφερθώ τώρα, στον ρόλο που θα πρέπει να παίζουν οι εργαζόμενοι. Σαν εργαζόμενοι, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι, τα ζητήματα που αφορούν την Υγεία και ασφάλεια, θα πρέπει να είναι το πρώτο και το μόνιμο θέμα των διεκδικήσεων και της δράσης μας.
Δεν πρέπει να υπάρχει εργοτάξιο, που να μην υπάρχει η Επιτροπή Ασφαλείας. Δεν πρέπει να διεξάγεται καμιά εργασία όταν, δεν εξασφαλίζονται απόλυτα οι συνθήκες ασφάλειας και υγιεινής. Και εμείς οι ίδιοι, θα πρέπει να καλλιεργήσουμε και να αναπτύξουμε κουλτούρα, για τα ζητήματα Υγείας και Ασφάλειας.
Θα πρέπει κάθε στιγμή να έχουμε στο μυαλό μας ότι, ένα από τα βασικά δικαιώματα του εργαζόμενου είναι να επιστρέφει στο σπίτι του, από την δουλειά του, υγιής και αρτιμελής.
Το δικαίωμα μας αυτό, θα πρέπει να το διαφυλάξουμε και να το διεκδικούμε καθημερινά.
Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι
Η σημερινή μας εκδήλωση, όπως έχω αναφέρει και στην αρχή της ομιλίας μου, θα αποτελέσει την αφετηρία της έναρξης εκστρατείας για την Σύσταση και Λειτουργία των Επιτροπών Ασφαλείας. Σε αυτή την προσπάθεια καλούμε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και ιδιαίτερα την αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου Εργασίας και τον έντιμο Υπουργό προσωπικά να συμβάλουν με αποφασιστικό τρόπο. Οι επιτροπές Ασφαλείας, είναι ένας σημαντικός θεσμός, που προβλέπεται από την νομοθεσία. Ο ρόλος τους θα πρέπει να γίνει πιο ουσιαστικός και η παρουσία τους στα εργοτάξια και στους άλλους τόπους δουλειάς, θα πρέπει να γίνει πιο έντονη και πιο δυναμική.
Όλοι οι συνάδελφοι που συμμετέχουν σε αυτές τις επιτροπές, έχουν να επιτελέσουν ένα σημαντικό καθήκον και είναι αυτοί που θα καθοδηγήσουν και θα προτρέψουν τους υπόλοιπους συναδέλφους, έτσι ώστε να ακολουθούν με συνέπεια τους κανόνες, για την ασφαλή εκτέλεση της εργασίας. Επιτέλους οι εργοδότες, θα πρέπει να αντικρίσουν με θετικό φακό αυτές τις επιτροπές και θα πρέπει να καταλάβουν ότι, το όφελος που θα έχουν με την διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών για την μείωση των ατυχημάτων, είναι και προς το δικό τους συμφέρον. Δεν θα πρέπει να στέκονται εμπόδιο στην προσπάθεια που καταβάλλομαι σαν Συντεχνία, για εκπαίδευση αυτών των Επιτροπών, επειδή οι εργαζόμενοι τους θα χάσουν κάποιες ώρες από την εργασία τους.
Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες.
Η σημερινή εκδήλωση αποτελεί παράλληλα, ένα μνημόσυνο για τα θύματα των εργατικών ατυχημάτων.
Όλοι εμείς της μεγάλης Οικογένειας της Συντεχνίας Οικοδόμων και της ΠΕΟ αντιλαμβανόμαστε ότι, τα ζητήματα που αφορούν την Ασφάλεια και Υγεία, θα πρέπει να μας απασχολούν και να μας ευαισθητοποιούν καθημερινά.
Δεν πρέπει όμως να ευαισθητοποιούμαστε μόνο, όταν υπάρχει κάποια εκδήλωση, ή μετά από ένα εργατικό ατύχημα. Δεν πρέπει κάθε φορά με αφορμή ένα εργατικό ατύχημα, να κλαίμε μπροστά στο χυμένο αίμα των συναδέλφων μας και μετά να εφησυχάζουμε. Αυτή η τραγωδία, θα πρέπει να σταματήσει και θα σταματήσει με τις συνεχείς μας κινητοποιήσεις, με την συνεχή μας προσπάθεια, για να αναλάβουν κάποιοι τις μεγάλες τους ευθύνες.
Η σημερινή μας εκδήλωση, ας αποτελέσει την αρχή, για να μην κλάψουμε ξανά αδικοχαμένους συναδέλφους.