Εκ μέρους του Γενικού Συμβουλίου της ΠΕΟ χαιρετίζω τις εργασίες του 33ου Συνεδρίου της ΠΕΟ Αμμοχώστου. Μιας επαρχίας με ιδιαίτερα σημαντική συμβολή στην δημιουργία και την ανάπτυξη του εργατικού και ευρύτερα του λαϊκού κινήματος του τόπου μας και με μια τεράστια και ηρωική παρακαταθήκη αγώνων και θυσιών.
ΟΜΙΛΙΑ Γ.Γ ΠΕΟ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΕΟ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
Ομιλία Πάμπη Κυρίτση
Γενικού Γραμματέα ΠΕΟ
Στο 33ο Συνέδριο της
ΠΕΟ Αμμόχωστου
16 Μαρτίου 2017
Εκ μέρους του Γενικού Συμβουλίου της ΠΕΟ χαιρετίζω τις εργασίες του 33ου Συνεδρίου της ΠΕΟ Αμμοχώστου. Μιας επαρχίας με ιδιαίτερα σημαντική συμβολή στην δημιουργία και την ανάπτυξη του εργατικού και ευρύτερα του λαϊκού κινήματος του τόπου μας και με μια τεράστια και ηρωική παρακαταθήκη αγώνων και θυσιών.
Είμαι βέβαιος ότι τα στελέχη της ΠΕΟ Αμμοχώστου, τοποθετώντας πριν μερικούς μήνες χρονικά την πραγματοποίηση του Συνεδρίου, παρά το ρεαλισμό και την επίγνωση των δυσκολιών που μας διακρίνει, μέσα τους είχαν την κρυφή ελπίδα ότι σ’ αυτό το συνέδριο θα μπορούσε το κυρίαρχο θέμα συζήτησης να είναι η προετοιμασία και η οργάνωση της επιστροφής. Δυστυχώς αυτή η κρυφή ελπίδα δεν έχει ακόμα ευοδωθεί.
Αυτή την στιγμή είναι φανερό ότι η διαπραγμάτευση για το κυπριακό έχει σταλώσει και το κλίμα στις συνομιλίες σαφώς και δεν είναι το καλύτερο. Παρόλα αυτά για μας η μάχη για λύση του Κυπριακού, για επανένωση της Κύπρου και επιστροφή στην Αμμόχωστο συνεχίζεται. Εμείς θεωρούμε ότι αν δεν αφεθούν να κυριαρχήσουν σκοπιμότητες αλλά η ειλικρινής διάθεση για να ξεπεραστούν οι δυσκολίες και τα αδιέξοδα, τότε η διαδικασία μπορεί και πρέπει να προχωρήσει. Το ότι στο τέλος της διαπραγμάτευσης θα έμεναν ανοικτά τα πλέον δύσκολα ζητήματα, τα οποία αποτελούν και τα πιο ισχυρά θέλω της κάθε πλευράς, αυτό για όσους γνωρίζουν από διαπραγματεύσεις νομίζω ήταν αναμενόμενο. Αυτό που τώρα χρειάζεται, είναι αποφασιστικότητα και όραμα για να αντιμετωπιστούν τα θέματα της εσωτερικής πτυχής που αφορούν το πλαίσιο και τους κανόνες της ειρηνικής συμβίωσης των κυπρίων στο δικό τους κράτος ώστε να μείνει το θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων, όπου εκεί η κατοχική δύναμη, η Τουρκία, θα πρέπει πλέον να πάρει θέση ενώπιος ενωπίω και να αποδείξει αν εννοεί τελικά αυτά που λέει.
Για να προχωρήσει όμως η διαπραγμάτευση και να πλησιάσουμε το ποθητό αποτέλεσμα, πρέπει το συντομότερο οι συνομιλίες να επαναρχίσουν.
Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι ακραίες εθνικιστικές δυνάμεις καθόλου δεν βολεύονται με την ιδέα μιας συμφωνίας μέσα από τις διαπραγματεύσεις η οποία να ανοίξει το δρόμο για την λύση και την επανένωση της πατρίδας μας. Η πρόσφατη ιστορία της Κύπρου έχει καταδείξει ότι οι πιο μεγάλες καταστροφές, ο πόνος και το αίμα που χύθηκε στην χώρα μας, ήταν αποτέλεσμα της δράσης αυτών των ακραίων δυνάμεων, στο όνομα της ένωσης και του ελληνικού μεγαλοϊδεατισμού. Στην πρόσφατη περίπτωση της γνωστής απόφασης της Βουλής για να γιορτάζεται στα σχολεία το ενωτικό δημοψήφισμα το δυστύχημα είναι ότι βρέθηκαν πολιτικές δυνάμεις οι οποίες θεωρώντας ότι εξυπηρετούνται και οι δικές τους κοντόφθαλμες σκοπιμότητες σύρθηκαν πίσω από το ΕΛΑΜ. Με την ανοχή δυστυχώς και του ίδιου του κυβερνώντος κόμματος, έχουν συμβάλει έτσι στην σοβαρή επιβάρυνση του κλίματος στις συνομιλίες και στον αποπροσανατολισμό της διαδικασίας, χωρίς βέβαια σε καμία περίπτωση αυτό να αποτελεί δικαιολογία για τη στάση της τουρκοκυπριακής πλευράς η οποία είναι εξόφθαλμα υπερβολική και αντιπαραγωγική.
Για μας τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Οι συνομιλίες πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα και αυτό είναι ευθύνη και υποχρέωση των ηγετών. Και όχι απλά να ξεκινήσουν, αλλά να επικεντρωθούν και στα ουσιαστικά. Αν δεν γίνει αυτό και η διαδικασία καταρρεύσει, τότε το πλήγμα για την ιδέα της λύσης και της επανένωσης θα είναι ισχυρότατο και ο αγώνας για την ειρήνευση και την αποτροπή της διχοτόμησης και της μονιμοποίησης των αποτελεσμάτων του πολέμου και της κατοχής, θα γίνει πολύ πιο δύσκολος
Η ΠΕΟ μαζί με τις προοδευτικές τουρκοκυπριακές συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζόμαστε με συνέπεια και σταθερότητα εδώ και πολλά χρόνια για να στηρίξουμε την ιδέα της ειρηνικής συμβίωσης, την ιδέα της επανένωσης της χώρας και του λαού μας με όραμα μια ειρηνική και ασφαλισμένη πατρίδα μέσα στην οποία θα μπορούμε να αναπτύξουμε τους κοινούς ταξικούς μας αγώνες για μια ποιοτικά καλύτερη κοινωνία ευημερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Έχουμε κινητοποιήσει χιλιάδες ανθρώπους γύρω από αυτούς τους στόχους και είχαμε την δύναμη να οργανώσουμε μαζικότατες κινητοποιήσεις στήριξης των ηγετών και των συνομιλιών, όταν αυτοί βρίσκονταν στην Ελβετία, για να διαπραγματευτούν το μέλλον της κοινής μας πατρίδας. Συνεπείς σε αυτούς τους αγώνες απαιτούμε από τους ηγέτες να μείνουν μακριά από σκοπιμότητες και παιχνίδια επίρριψης ευθυνών και να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Σε ολόκληρο τον πλανήτη οι πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις δεν είναι δυστυχώς καθόλου ελπιδοφόρες.
Τα τύμπανα του πολέμου αντί να χαμηλώνουν την ένταση δυστυχώς δυναμώνουν. Ο πλανήτης ταλανίζεται από την φοβερή διεύρυνση της οικονομικής και κοινωνικής ανισότητας. Από την μια ο πλούτος συσσωρεύεται με απίστευτους ρυθμούς σε ελάχιστους και από την άλλη η φτώχεια και η ανέχεια διευρύνονται και παγιώνονται.
Ο ανταγωνισμός για τον γεωστρατηγικό έλεγχο και τις ροές της ενέργειας κλιμακώνεται και οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις συνεχίζουν να πυροδοτούν πολέμους και να συντηρούν πόνο και δυστυχία.
Ιδιαίτερα στην περιοχή μας είναι πλέον ολοφάνερο ότι τα σπασμένα των τυχοδιωκτισμών των μεγάλων δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, τα πληρώνουν με βαρύ φόρο αίματος τα εκατομμύρια των θυμάτων που βιώνουν πλέον ως καθημερινότητα τον θάνατο και τον ξεριζωμό.
Στο οικονομικό και κοινωνικό πεδίο ο νεοφιλελευθερισμός επιβάλλεται με διάφορους μηχανισμούς με αποτέλεσμα το εργατικό κίνημα να δέχεται μια σκληρή και ολομέτωπη επίθεση. Η επιθετικότητα του καπιταλισμού και η ωμότητα με την οποία λειτουργεί το οικονομικό και κοινωνικό σύστημα, δεν είναι καθόλου άσχετη με την αναβίωση και την πολιτική ενίσχυση ακροδεξιών ρατσιστικών και φασιστικών δυνάμεων, ακόμα και στην ίδια την Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή την ωμότητα και επιθετικότητα του καπιταλισμού, βιώνουμε τα τελευταία χρόνια σε όλη της την μεγαλοπρέπεια και εμείς εδώ στην Κύπρο, μέσα από την νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση της οικονομίας και της κοινωνίας την οποία επιβάλλει η συντηρητική δεξιά κυβέρνηση του Δημοκρατικού Συναγερμού, υλοποιώντας με πραγματικά υπερβάλλοντα ζήλο, τις κυρίαρχες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Αυτό είναι το σκηνικό μέσα στο οποίο αναπτύσσουμε την δράση μας αυτά τα τελευταία χρόνια, τα οποία εκτιμά και η έκθεση δράσης του Συνεδρίου σας. Δεν είναι τυχαίο που με βάση τα στοιχεία της Eurostat η χώρα μας είναι σήμερα η χώρα με τον πιο ταχύ ρυθμό διεύρυνσης της κοινωνικής ανισότητας. Βρίσκεται στην τελευταία θέση στις δαπάνες κοινωνικής προστασίας, είναι όμως πρώτη σε ρυθμό μείωσης των μισθών και του εργατικού κόστους. Η Κύπρος είναι η τελευταία χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε δαπάνες υγείας, τρίτη χειρότερη στα ποσοστά ανεργίας με 14,1% τον Ιανουάριο και πέμπτη χειρότερη σε ποσοστά μερικής απασχόλησης τα οποία από 8% που ήταν πριν μερικά χρόνια έχουν φτάσει στο 17,5%.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ο ρόλος που έχει να διαδραματίσει η ΠΕΟ για την οργάνωση της αντίστασης και για την υπεράσπιση και την διατήρηση των συνδικαλιστικών και κοινωνικών κατακτήσεων των εργαζομένων, είναι αποφασιστικής σημασίας.
Τις δύσκολες ώρες που ακολούθησαν την συμφωνία Αναστασιάδη – Τρόικας στις αρχές του 2013, παρ’ όλη την πίεση και την οξύτητα της επίθεσης, παρ’ όλη την αμηχανία και το σοκ που δημιουργήθηκε στους εργαζόμενους ως αποτέλεσμα της απότομης εκτόξευσης της ανεργίας σε πρωτοφανή για την Κύπρο επίπεδα, δεν επιτρέψαμε να δημιουργηθούν συνθήκες άτακτης υποχώρησης. Μέσα από ειδικές συμφωνίες ως αποτέλεσμα συλλογικών διαπραγματεύσεων, καταφέραμε να προστατέψουμε και να διατηρήσουμε τις συλλογικές μας συμβάσεις.
Με την σταθερή και αποφασιστική στάση της ΠΕΟ και της Αριστεράς μπορέσαμε να κτίσουμε ισχυρά μέτωπα αντίστασης στους ημικρατικούς οργανισμούς και να ανατρέψουμε την προσπάθεια της κυβέρνησης για την ιδιωτικοποίηση και ξεπούλημα της CYTA και της ΑΗΚ, των μεγάλων δημόσιων οργανισμών κοινής ωφέλειας. Εκεί και όπου υπήρχε ισχυρό συνδικαλιστικό κίνημα και ισχυρή συνδικαλιστική παράδοση, διατηρήθηκαν και τα περισσότερα δικαιώματα, έστω και αν κάποιοι όροι απασχόλησης μειώθηκαν κατά ένα ποσοστό, λόγω συνειδητής οργανωμένης υποχώρησης τη δύσκολη στιγμή. Δυστυχώς εκεί και όπου δεν υπάρχει συλλογική σύμβαση και ισχυρή συνδικαλιστική οργάνωση για να την υπερασπιστεί, οι εργαζόμενοι και τα δικαιώματα τους κατακρεουργούνται.
Εδώ και 2 σχεδόν χρόνια έχουμε περάσει στη φάση που διεκδικούμε επαναφορά των δικαιωμάτων που είχαν συρρικνωθεί, ενώ ταυτόχρονα θέτουμε με πιο έντονο και αποφασιστικό τρόπο το ζήτημα της νομοθετικής υποχρέωσης των εργοδοτών να εφαρμόζουν τις συλλογικές συμβάσεις.
Μπροστά μας είναι φανερό ότι έχουμε δύσκολο δρόμο και το 2017 αναμένεται να είναι χρονιά πλούσιας και πολύ σημαντικής δράσης για την ΠΕΟ και το Συνδικαλιστικό κίνημα.
Έχουμε τη μάχη της ΑΤΑ, που αναμένεται να είναι σκληρή. Από τις συναντήσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα φαίνεται ξεκάθαρα ότι υπάρχει απόσταση στις θέσεις που χωρίζουν το συνδικαλιστικό κίνημα με τους εργοδοτικούς συνδέσμους. Δηλώσαμε έτοιμοι να συζητήσουμε ώστε να βρεθεί μια συναινετική φόρμουλα για την επανεκκίνηση του θεσμού. Ξεκαθαρίσαμε όμως ότι δεν πρόκειται ούτε να εγκαταλείψουμε τον θεσμό ούτε να συναινέσουμε σε μια φόρμουλα η οποία ενώ θα καταλήγει ότι ο τιμαριθμικός δείκτης επιβάλλει να πάρουν οι εργαζόμενοι 10 να τους δίνουν 5. Μια τέτοια ρύθμιση αντί να είναι αυτόματη διαδικασία προστασίας των μισθών από την διάβρωση που δέχεται από τον πληθωρισμό, θα είναι αυτόματη υπόσκαψη των μισθών.
Χρειάζεται αγώνας για την επαναφορά σημαντικών κοινωνικών δικαιωμάτων που αφορούν ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Για τους συνταξιούχους μας που τα εισοδήμτα τους έχουν κατακρεουργηθεί με απώλειες που ξεπερνούν το 30%. Για τους πολύτεκνους, τις οικογένειες με φοιτητές, για δημιουργία υποδομών διευκολύνσεων στις εργαζόμενες γυναίκες. Για τους νέους που μαστίζονται από την ανεργία και την έλλειψη προοπτικής.
Έχουμε τη μάχη για την εφαρμογή του ΓΕΣΥ την οποία θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντική για την ποιότητα ζωής των εργαζομένων. Η κατάσταση στην οποία έχουν οδηγήσει τα νοσοκομεία, τα οποία βρίσκονται στα όρια της κατάρρευσης μετατρέπει σιγά – σιγά την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους απλούς ανθρώπους, σε είδος πολυτέλειας. Η κυβέρνηση ύστερα από περιπλάνηση 3 χρόνων σε μια προσπάθεια να επιβάλει πολυασφαλιστικό ΓΕΣΥ και να εισάγει έτσι από την πίσω πόρτα τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, υποχρεώθηκε πρόσφατα να αποδεχτεί ότι το ΓΕΣΥ πρέπει να προχωρήσει στη βάση του μοντέλου που είχε συμφωνηθεί και είχε ενσωματωθεί στο νόμο που ομόφωνα είχε εγκριθεί το 2001.
Η εφαρμογή ΓΕΣΥ καθίσταται πλέον άμεση κοινωνική αναγκαιότητα, ΓΕΣΥ όμως το οποίο να στηρίζεται στην φιλοσοφία της κοινωνικής αλληλεγγύης και ο καθένας να εισφέρει με βάση τα εισοδήματα του αλλά να απολαμβάνει ίσο δικαίωμα πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας, την ώρα που το χρειάζεται και στην ποιότητα που δικαιούται.
Η ΠΕΟ δεν πρόκειται να συνηγορήσει σε αλλοίωση της αναλογίας εισφορών όπως αυτή είχε αποφασιστεί και έχει ενσωματωθεί στον νόμο του 2001. Αν για να εφαρμοστεί το ΓΕΣΥ και να λειτουργήσει όπως το θέλουμε χρειάζεται μια αναπροσαρμογή προς τα πάνω των εισφορών που έχουν συμφωνηθεί τότε, το αντιλαμβανόμαστε, αυτή όμως η αναπροσαρμογή πρέπει να μοιραστεί δίκαια στην βάση των υφιστάμενων αναλογιών και όχι να φορτωθεί άδικα και μονομερώς στους μισθοσυντήρητους εισφορείς.
Το 2017 θα είναι και η χρονιά πραγματοποίησης του 27ου Παγκύπριου Συνεδρίου της ΠΕΟ. Φιλοδοξία μας, να αξιοποιήσουμε το Συνέδριο για ένα ειλικρινή και ανοικτό διάλογο με τους εργαζόμενους και γενικά την κοινωνία, για όλα τα μεγάλα ζητήματα που μας απασχολούν. Θέλουμε όχι μόνο να διαφυλάξουμε και να προστατέψουμε την σχέση της ΠΕΟ με τους εργαζόμενους αλλά να την διευρύνουμε και να την αναβαθμίσουμε. Γνωρίζουμε ότι μέσα στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν τα τελευταία χρόνια αυτή η σχέση έχει το λιγότερο αμφισβητηθεί. Οφείλουμε λοιπόν να εμπλουτίσουμε και να αναβαθμίσουμε το περιεχόμενο της.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Ολοκληρώνοντας τον χαιρετισμό μου στο συνέδριο σας θέλω να κλείσω με ένα κάλεσμα.
Την αντεπίθεση που έχουμε εξαγγείλει από το Έκτακτο Συνέδριο του Δεκέμβρη του 2015, την οποία υλοποιούμε με αρκετή επιτυχία, πρέπει να την επεκτείνουμε σε όλους τους τομείς. Όχι μόνο τον πολιτικό, τον συνδικαλιστικό και τον κοινωνικό αλλά και τον οργανωτικό, γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια ισχυρή, υπεύθυνη αλλά και μαχητική ΠΕΟ, είναι σήμερα όσο ποτέ αναγκαία και χρήσιμη για τους εργαζόμενους, για τους αδύνατους και τους μη προνομιούχους.
Σοβαρότητα και υπευθυνότητα αλλά και αποφασιστικότητα και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας. Αυτό το πνεύμα πρέπει να χαρακτηρίζει την δράση μας, ώστε και οι εργαζόμενοι που μας παρακολουθούν, να αισθάνονται ολοένα και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και περισσότερη διάθεση συμμετοχής και οργάνωσης.
Εύχομαι στο Συνέδριο σας κάθε επιτυχία. Η ΠΕΟ βασίζεται στο Τμήμα σας στους μικρούς και μεγάλους αγώνες που μας αναμένουν.
Καλή δουλειά