ΑΠΟΦΑΣΗ 27ου ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΠΕΟ

Το 27^ο Παγκύπριο Συνέδριο της ΠΕΟ το οποίο συνήλθε στις 16,17 και 18 Νοεμβρίου στη Λευκωσία, αφού συζήτησε την Έκθεση Δράσης του Γενικού Συμβουλίου της ΠΕΟ προς το 27^ο Συνέδριο, αποφάσισε τα ακόλουθα:

 

 

 

ΑΠΟΦΑΣΗ 27ου ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΠΕΟ

 

Το 27^ο Παγκύπριο Συνέδριο της ΠΕΟ το οποίο συνήλθε στις 16,17 και 18 Νοεμβρίου στη Λευκωσία, αφού συζήτησε την Έκθεση Δράσης του Γενικού Συμβουλίου της ΠΕΟ προς το 27^ο Συνέδριο, αποφάσισε τα ακόλουθα:

 

1. Ο κόσμος συνεχίζει να ταλανίζεται από τις αντιθέσεις, τις συγκρούσεις, τους πολέμους, την ανισότητα και την εκμετάλλευση.  Η ΠΕΟ, τάσσεται στο πλευρό των λαών που αγωνίζονται ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επιβουλές, για μόνιμη και σταθερή ειρήνη βασισμένη στον καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τα ανθρώπινα δικαιώματα.   Διαφωνούμε με ενέργειες και αποφάσεις της κυβέρνησης Αναστασιάδη όπως η πρόσφατη απόφαση για ένταξη στη PESCO οι οποίες εμπλέκουν την Κύπρο στους στρατιωτικούς σχεδιασμούς της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ.

 

Μέσα από τις γραμμές της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, θα συνεχίσουμε τον αγώνα για ένα κόσμο όπου η ειρήνη και η ασφάλεια θα διασφαλίζεται μέσα από το σεβασμό της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας των κρατών, το απαραβίαστο των συνόρων στη βάση της διεθνούς νομιμότητας και του καταστατικού χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, όπου η ανάπτυξη και η ευημερία, θα κατανέμεται με κοινωνικά δίκαιο τρόπο, με σεβασμό στα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα.

 

 

1. 43 χρόνια μετά το δίδυμο έγκλημα σε βάρος της Κύπρου οι συνέπειες εξακολουθούν να είναι ορατές και έντονες για τον κυπριακό λαό ιδιαίτερα έντονες παραμένουν για τους πρόσφυγες, τους εγκλωβισμένους, τους παθόντες.  Μια από αυτές τις πιο τραγικές συνέπειες είναι το δράμα των αγνοουμένων.  Η ΠΕΟ ενώνει τη φωνή  της μαζί με τη φωνή των συγγενών των αγνοουμένων μας και απαιτεί επίσπευση των διαδικασιών για εξεύρεση της τύχης όλων των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας.

 

Η απαλλαγή από την κατοχή και η επανένωση του τόπου μας παραμένει μόνιμος και σταθερός  στόχος μας.

 

Η κατάρρευση στο Γκράνς Μοντανά ενός κύκλου διαπραγμάτευσης, ο οποίος δημιούργησε ελπίδες και προσδοκίες για ένα θετικό αποτέλεσμα, σκόρπισε απογοήτευση ανάμεσα στον κυπριακό λαό, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, ανησυχία και προβληματισμό για το μέλλον. 

 

Θεωρούμε ως στόχο πρώτης προτεραιότητας την επανέναρξη της διαδικασίας από το σημείο που σταμάτησε, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για να φτάσει η διαπραγμάτευση σε θετικό αποτέλεσμα.  Η υλοποίηση αυτού του στόχου προϋποθέτει συνέπεια, σταθερότητα, δημιουργική προσέγγιση, πολιτική βούληση και επιμονή, ώστε να αξιοποιηθούν σωστά οι καλές υπηρεσίες του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ και να τεθεί η κατοχική δύναμη αντιμέτωπη με τις ευθύνες της. Τέτοια συνέπεια και σταθερότητα δυστυχώς ο κύριος Αναστασιάδης δεν έχει επιδείξει μέχρι σήμερα και δεν φαίνεται να προσανατολίζεται να επιδείξει και στο μέλλον. 

 

Η ΠΕΟ δεν πρόκειται να συμβιβαστεί ποτέ με λογικές είτε νομιμοποίησης είτε μονιμοποίησης των αποτελεσμάτων της εισβολής.  Απορρίπτει με αποφασιστικότητα προσεγγίσεις και τοποθετήσεις που ερωτοτροπούν με σενάρια συμφωνημένης διχοτόμησης, «συμβίωσης πλάι πλάι» ή σε πιο διπλωματική ορολογία, αναζήτησης  λύσης «έξω από τις παραμέτρους των Ηνωμένων Εθνών».

 

Αγωνιζόμαστε για λύση δικοινοτικής, διζωνικής, ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα των δυο κοινοτήτων, όπως αυτή ερμηνεύεται στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Λύση η οποία να προνοεί για ένα κράτος, με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα. Να είναι σύμφωνη με τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, με το πλαίσιο των συμφωνιών ανωτάτου επιπέδου μεταξύ των δυο κοινοτήτων, να στηρίζεται στις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες και να διασφαλίζει την εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους τους πολίτες. Η λύση θα πρέπει να προνοεί την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και εποίκων και να εξυπηρετεί τα συμφέροντα και τα οράματα των Κυπριών, Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Αρμενίων, Μαρωνιτών και Λατίνων, μακριά από οποιαδήποτε μορφή κηδεμονίας και εξάρτησης.

 

Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε συστηματικά για την συνεργασία και την κοινή δράση με το τουρκοκυπριακό προοδευτικό συνδικαλιστικό κίνημα και για την  διεύρυνση των σχέσεων και των επαφών μας  με τους Τουρκοκύπριους εργαζόμενους. Θα συνεχίσουμε να αντιμαχόμαστε κάθε μορφή εθνικισμού και ακρότητας γιατί γνωρίζουμε ότι πίσω από τα υπερπατριωτικά συνθήματα κρύβονται οι θέσεις για μονιμοποίηση της διχοτόμησης και του στάτους κβο. Μαζί  με την Dev-is, που είναι η αδελφή μας τουρκοκυπριακή συνδικαλιστική οργάνωση, θα εργαστούμε για ενίσχυση του μετώπου Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων εργαζομένων με περιεχόμενο την ταξική αλληλεγγύη και το κοινό αγώνα για την επανένωση της χώρας και του λαού μας.

 

Ταυτόχρονα θα συνεχίσουμε τις ενέργειες για αναζωογόνηση της λειτουργίας του Πανσυνδικαλιστικού Φόρουμ με στόχο τις κοινές δράσεις ανάμεσα στις ελληνοκυπριακές και τουρκοκυπριακές συνδικαλιστικές οργανώσεις.

 

1. Για τους εργαζόμενους σ’ ολόκληρο τον κόσμο οι συνέπειες της κρίσης του καπιταλισμού είναι οδυνηρές.  Εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι οδηγούνται στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

 

Η σχετική ανάκαμψη που παρουσιάστηκε στην παγκόσμια οικονομία τα τελευταία χρόνια, δεν οδήγησε στη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων, αντίθετα, οι ανισότητες βαθαίνουν και διευρύνονται ως αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων οικονομικών πολιτικών που εφαρμόζονται.

 

Στην Κύπρο, οι συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και η επιβάρυνση από την τραπεζική κρίση, οδήγησαν την οικονομία σε ύφεση.  Καθοριστικός παράγοντας για τη δραματική επιδείνωση στη κατάσταση της οικονομίας ήταν η συμφωνία Αναστασιάδη – Eurogroup για το κούρεμα των καταθέσεων τον Μάρτη του 2013 που αποδείχτηκε ότι ο ίδιος είχε προτείνει.

 

Ο τρόπος που η κυβέρνηση Αναστασιάδη αντιμετώπισε την κρίση ήταν ταυτόσημος με τις νεοφιλελεύθερες συνταγές οι οποίες κυριαρχούν στην Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ., της σκληρής δημοσιονομικής λιτότητας, της συρρίκνωσης των μισθών, των περικοπών στις κοινωνικές παροχές, των περικοπών στις αναπτυξιακές δαπάνες και των ιδιωτικοποιήσεων.

 

Παρά το γεγονός ότι, η κυπριακή οικονομία μετά από μια περίοδο βαθιάς καθίζησης, το 2016 και 2017 παρουσιάζει θετικό πρόσημο ανάπτυξης, οι κοινωνικές ανισότητες εξακολουθούν να διευρύνονται και η ανεργία εξακολουθεί να είναι ψηλή, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους και τους μακροχρόνια άνεργους.

 

1. Χρειάζεται επανασχεδιασμός της οικονομίας και ένα νέο οικονομικό μοντέλο το οποίο να στηρίζεται στην ανάπτυξη, με καθοριστικό το ρόλο του κρατικού προϋπολογισμού, στη στήριξη της έρευνας και της καινοτομίας και στη διασύνδεση της ανάπτυξης με τη δημιουργία αξιοπρεπών ποιοτικών θέσεων εργασίας, με ρυθμισμένους όρους απασχόλησης.

Οι ημικρατικοί οργανισμοί από την ίδρυση τους, εκτός από τον κοινωνικό τους ρόλο στη καθολική διάθεση αγαθών δημόσιας ωφέλειας  αποτελούν και ένα σημαντικό βραχίονα του αναπτυξιακού ρόλου του κράτους.  Η ΠΕΟ θα συνεχίσει τον αγώνα ενάντια στο ξεπούλημα των οργανισμών κοινής ωφέλειας για να παραμείνουν οι ημικρατικοί οργανισμοί δημόσιος πλούτος. 

 

1. Ο Συνεργατισμός είναι ιδιοκτησία του κυπριακού λαού.  Απορρίπτουμε ενέργειες οι οποίες οδηγούν στο ξεπούλημα του συνεργατισμού στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Στόχος μας είναι σταδιακά ο Συνεργατισμός να επανέλθει στο ρόλο και την αποστολή που για τόσες δεκαετίες διαδραμάτιζε, του πιστωτικού ιδρύματος με κοινωνικό πρόσωπο.

 

1. Η ανεργία, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους και η μακροχρόνια ανεργία παραμένουν σε ιδιαίτερα ψηλά επίπεδα.

 

Χρειάζεται ολοκληρωμένος σχεδιασμός για αντιμετώπιση της ανεργίας που θα στοχεύει στη δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας και ταυτόχρονα θα στηρίζει ουσιαστικά τα άτομα που έχουν βρεθεί στην ανεργία.   Προς αυτή την κατεύθυνση η ΠΕΟ εισηγείται τα ακόλουθα:

 

• Ενίσχυση αλλά και διασφάλιση υλοποίησης των κρατικών αναπτυξιακών προϋπολογισμών.
• Προώθηση των κοινωνικών συνεταιρισμών και της κοινωνικής οικονομίας με την χρηματοδότηση δημιουργίας κοινωνικών επιχειρήσεων από Αρχές Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς και το Συνεργατισμό.
• Ενθάρρυνση με κίνητρα για συμπράξεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.  Αξιοποίηση των κερδοφόρων ημικρατικών οργανισμών.
• Ρήτρα Απασχόλησης. Η προώθηση και η έγκριση έργων του δημοσίου να εξαρτάται από τις νέες θέσεις που αυτά δημιουργούν.  Η ρήτρα απασχόλησης να τίθεται ως προαπαιτούμενο κριτήριο και για αδειοδότηση ιδιωτικών έργων.
• Σχέδιο κινήτρων σε ερευνητικά κέντρα για απασχόληση νέων επιστημόνων, υπό την προϋπόθεση ότι αυτά θα διεκπεραιωθούν από άνεργους νέους ερευνητές.
• Χρηματοδότηση από το κράτος και ταμεία της Ε.Ε. έργων από τις Αρχές Τοπικής Αυτοδιοίκησης στους τομείς της ανακύκλωσης, της προστασίας του δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος, της συντήρησης ιστορικών κτιρίων κ.λ.π., νοουμένου ότι η υλοποίηση τους θα γίνει από ανέργους.
• Να δοθούν κίνητρα για ενθάρρυνση της πράσινης ανάπτυξης και της ανάπτυξης του πρωτογενή τομέα, εφόσον συνδέονται με δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
• Να προωθηθούν προγράμματα κατάρτισης και απόκτησης εργασιακής πείρας σε τομείς ψηλής εξειδίκευσης και ειδικότητες που υπάρχει έλλειψη εργατικού δυναμικού.

 

Αναφορικά με την στήριξη των ανέργων θεωρούμε απαραίτητα  τα ακόλουθα μέτρα:

• Αύξηση της περιόδου πληρωμής επιδόματος ανεργίας από τους 6 μήνες στους 9.
• Μείωση της περιόδου εργασίας για απόκτηση δικαιώματος ανεργιακού επιδόματος από τις 26 εβδομάδες που είναι σήμερα.
• Τροποποίηση των προϋποθέσεων λήψης ανεργιακού επιδόματος με στόχο τη διευκόλυνση νέων ανέργων οι οποίοι λόγω παρατεταμένης ανεργίας δεν έχουν τις απαιτούμενες εισφορές στο σύστημα.
• Εκπόνηση ειδικού σχεδίου κοινωνικής στήριξης μακροχρόνια ανέργων και νέων ανέργων οι οποίοι δεν εμπίπτουν στα κριτήρια λήψης Ε.Ε.Ε. σε τομείς όπως η κάλυψη δημοτικών τελών, φορολογικών τελών, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.α.

 

1. Η βαθιά οικονομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος που στην Ευρώπη άρχισε το 2008, χρησιμοποιήθηκε από τις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες δυνάμεις της Ευρώπης, για να επιταχυνθεί ακόμα περισσότερο η διαδικασία της απορρύθμισης της εργασίας, ιδιαίτερα στις χώρες που εντάχθηκαν σε μνημόνια. 

 

Στην Κύπρο η καταστροφή που επέφερε η υπογραφή του μνημονίου, οι πολιτικές που ακολούθησε η ίδια η κυβέρνηση, ο φόβος και η ανασφάλεια που επικράτησε ανάμεσα στους εργαζόμενους, έδωσαν  τη δυνατότητα στους εργοδότες  να εντείνουν τις επιθέσεις ενάντια στις συλλογικές συμβάσεις  και τους ρυθμισμένους όρους απασχόλησης.

 

Με βάση τα επίσημα στοιχεία της Ε.Ε.:

• Η αγοραστική αξία των μέσων μισθών έχει πάει 20 χρόνια πίσω.
• Η Κύπρος έχει το χαμηλότερο μοναδιαίο κόστος εργασίας στην Ε.Ε.
• Το μέσο περιθώριο κερδών παραμένει σε επίπεδα ψηλότερα από το 2011 και το μερίδιο του κεφαλαίου στα εισοδήματα ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξάνεται.
• Η Κύπρος έχει το μεγαλύτερο ρυθμό αύξησης της κοινωνικής ανισότητας μετά το 2012 και είναι μια από τις πιο άνισες κοινωνίες της Ε.Ε.
• Η Κύπρος είχε τη δεύτερη μεγαλύτερη αύξηση, +4.4% στο ποσοστό των ατόμων που ζουν στο όριο της φτώχειας μεταξύ 2008-2016.  Από 23,3% το 2008 ανέβηκε στο 27,7% το 2016.
• Το 92,9%, το ψηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε., όσων εργάζονται με απασχόληση ορισμένου χρόνου το πράττουν επειδή δεν βρίσκουν μόνιμη θέση.

 

Μέσα από την ανάλυση της κατάστασης όπως διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια και με στόχο να επανέλθει η ισορροπία και να περιοριστεί η κοινωνική ανισότητα, η ΠΕΟ θέτει στην προμετωπίδα των διεκδικήσεων της για τα επόμενα χρόνια, τη λήψη μέτρων τα οποία θα αναχαιτίζουν την απορρύθμιση της εργασίας.  Θεωρούμε απαραίτητο η πολιτεία να συμβάλει ώστε, να διασφαλιστεί ότι ο κάθε εργαζόμενος που εργάζεται στην Κύπρο, έχει κατοχυρωμένα ελάχιστα δικαιώματα τα οποία να αφορούν τον μισθό του, το ωράριο εργασίας του, τις αργίες που δικαιούται, τον 13^ο μισθό και τα δικαιώματα στην υπερωριακή αποζημίωση.

 

Συγκεκριμένα απαιτούμε:

• Νομοθετικές ρυθμίσεις που να υποχρεώνουν τους εργοδότες να εφαρμόζουν τις συμφωνημένες συλλογικές συμβάσεις για όλους τους εργαζόμενους, στους τομείς που οι συμβάσεις καλύπτουν.
• Νομοθεσία που να κατοχυρώνει ελάχιστα δικαιώματα για τις ομάδες εργαζομένων που δεν καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις εργασίας (13^ος μισθός, ωράριο εργασίας και τρόπος αποζημίωσης υπερωριακής απασχόλησης, ελάχιστος μισθός, υποχρεωτικές αργίες).
• Τερματισμό της χρησιμοποίησης της αγοράς υπηρεσιών ως μέσο για συγκάλυψη της μισθωτής / εξαρτημένης εργασίας και εισαγωγή ρυθμίσεων που θα ορίζουν τα χαρακτηριστικά της εξαρτημένης εργασίας.
• Αποτελεσματική εφαρμογή των μέτρων που εισήχθησαν πρόσφατα για την αδήλωτη εργασία όπως και των νόμων για την ισότητα της μεταχείρισης.

 

1. Σ’ ότι αφορά το κεφάλαιο της ανανέωσης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, οι διεκδικήσεις και τα αιτήματα μας για τα επόμενα χρόνια, να στοχεύουν:

• Στην ολοκλήρωση της επαναφοράς μισθών και ωφελημάτων εκεί και όπου αυτό δεν έχει γίνει.
• Την επιδίωξη γενικών αυξήσεων λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα κάθε περίπτωσης με στόχο τη σμίκρυνση των τεράστιων ανισοτήτων που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια σε βάρος των εργαζομένων. 
• Τα αιτήματα να προωθούν την εφαρμογή του νόμου για ίση αμοιβή μεταξύ ανδρών και γυναικών, την προώθηση της ισότητας και της συμφιλίωσης οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων.

 

Ιδιαίτερη προσοχή και σημασία να δοθεί στην εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας αντιδρώντας έγκαιρα και αποφασιστικά στις παραβιάσεις των συλλογικών συμβάσεων.

 

1. Από 1/1/2018 επανεκκινεί ο θεσμός της ΑΤΑ στη βάση της συμφωνίας η οποία έχει συνομολογηθεί μεταξύ των Συντεχνιών, των Εργοδοτικών Συνδέσμων και της Κυβέρνησης και η οποία είναι μεταβατική συμφωνία για τα επόμενα τρία χρόνια (2018-2020).

 

Η ΠΕΟ θα επαγρυπνεί έτσι που να μην υπάρξουν παραβιάσεις στην εφαρμογή της συμφωνίας.  Με την ολοκλήρωση της συμφωνίας το 2020, το συνδικαλιστικό κίνημα θα εξετάσει ξανά τα δεδομένα και θα προωθήσει το στόχο της αποκατάστασης της ΑΤΑ, ώστε οι εργαζόμενοι να αποζημιώνονται πλήρως, για την απώλεια αγοραστικής αξίας των μισθών λόγω πληθωρισμού.

 

10. Ο ουσιαστικός, με περιεχόμενο και αντικείμενο κοινωνικός διάλογος όπως και η εύρυθμη λειτουργία του Κώδικα Εργασιακών Σχέσεων, είναι για τους εργαζόμενους εργαλεία τα οποία βοηθούν τον αγώνα μας για αξιοπρεπή με ρυθμισμένους όρους εργασία και για κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα. 

 

Τα τελευταία χρόνια οι θεσμοί κοινωνικού διαλόγου έχουν υποβαθμιστεί και παραγκωνιστεί ως αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολούθησε η κυβέρνηση.  Προβλήματα παρουσιάστηκαν και στην αποτελεσματική και έγκαιρη άσκηση του μεσολαβητικού ρόλου του Υπουργείου Εργασίας.

 

Το Υπουργείο Εργασίας οφείλει να λάβει μέτρα για την αποκατάσταση και αναβάθμιση του πλαισίου λειτουργίας των δομών κοινωνικού διαλόγου, όπως και για την ορθή και έγκαιρη άσκηση του διαμεσολαβητικού του ρόλου με βάση τον Κώδικα Εργασιακών Σχέσεων.

 

11. Το δικαίωμα της απεργίας έχει κατακτηθεί με πολλούς και σκληρούς αγώνες της εργατικής τάξης της Κύπρου.  Δικαίωμα κατοχυρωμένο και στο Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

 

Τα τελευταία χρόνια το δικαίωμα στην απεργία βρέθηκε στο στόχαστρο.

 

Η ΠΕΟ θα συνεχίσει με αποφασιστικότητα να αντιτάσσεται σε ενέργειες που προσπαθούν να περιορίσουν το δικαίωμα της απεργίας και να ποινικοποιήσουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις.

 

12. Η ΠΕΟ το θέμα της ενότητας δράσης, το προσεγγίζει διαχρονικά από μια ταξική σκοπιά γι’ αυτό και είναι πρωτοστάτης στην προσπάθεια της συνεννόησης και της κοινής δράσης του συνδικαλιστικού κινήματος και κατά συνέπεια της συσπείρωσης των εργαζομένων γύρω από τις διεκδικήσεις τους.

 

Η ιστορική πείρα του εργατικού μας κινήματος, έχει αποδείξει ότι η ενότητα των εργαζομένων και η κοινή δράση των συνδικαλιστικών οργανώσεων, όταν επιτυγχάνεται πάνω σε σωστούς και συγκεκριμένους στόχους και υπηρετεί έτσι τα καλώς νοούμενα συμφέροντα των εργαζομένων, αποτελεί σημαντικό όπλο στον αγώνα για βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και για καλύτερες συνθήκες ζωής και δουλειάς.

 

 

Στις συνθήκες που περνούμε σήμερα, όπου το κίνημα των εργαζομένων δέχεται σοβαρές επιθέσεις η ενότητα στη δράση αποκτά μεγάλη σημασία.

 

Με επιμονή και υπομονή, βασισμένοι σε θέσεις αρχών οφείλουμε να εργαζόμαστε με στόχο την επίτευξη της ενότητας των εργαζομένων στους χώρους εργασίας και τη κοινή δράση με το υπόλοιπο συνδικαλιστικό κίνημα.

 

 

13. Στο επόμενο χρονικό διάστημα, μπροστά μας, θα τεθούν ζητήματα που αφορούν το θεσμό των Ταμείων Προνοίας.

 

Η ΠΕΟ διαφωνεί με ενέργειες που στοχεύουν στην αλλοίωση του χαρακτήρα των Ταμείων Προνοίας και στην αλλαγή του εποπτικού πλαισίου που σήμερα διέπει τα Ταμεία Προνοίας.

 

Στόχος μας είναι η συνεχής διεύρυνση του θεσμού των Ταμείων Προνοίας και η σωστή λειτουργία τους. 

 

Ταυτόχρονα απαιτούμε από την κυβέρνηση τροποποίηση του σχεδίου που ανακοίνωσε για αποκατάσταση των ζημιών των ταμείων προνοίας από το κούρεμα με τρόπο που να γίνεται ουσιαστική αποκατάσταση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι.

 

14. Ο αγώνας για την ισότητα ανδρών και γυναικών αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα μας για βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, για κοινωνία χωρίς διακρίσεις.  Οι πολιτικές της λιτότητας και των περικοπών, έχουν πισωγυρίσει την προσπάθεια για ισότητα.

 

Μέσα από τη δράση μας, κατά την ανανέωση των συλλογικών συμβάσεων, πρέπει να εργαζόμαστε για εξάλειψη των διακρίσεων και ενσωμάτωση της αρχής της ισότητας.

 

Σ’ ότι αφορά τις ευρύτερες κοινωνικές διεκδικήσεις για προώθηση της ισότητας, στις προτεραιότητες τίθενται ζητήματα όπως, η κάλυψη της γονικής άδειας με επίδομα, η παροχή σύνταξης χηρείας και στους άνδρες, η συνεχής βελτίωση του νόμου για την προστασία της μητρότητας και πατρότητας, η δημιουργία επαρκούς δικτύου υποδομών στήριξης της εργαζόμενης οικογένειας κ.α.

 

15. Ταυτόχρονα με τον αγώνα για βελτίωση των όρων απασχόλησης μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, έμφαση να δοθεί και στο τομέα  της κοινωνικής πολιτικής.

 

Η κοινωνική πολιτική πρέπει να στοχεύει στη δικαιότερη ανακατανομή του εισοδήματος και να στηρίζει το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού.

 

Ιδιαίτερη σημασία θα δοθεί στην αποκατάσταση του βιοτικού επιπέδου των χαμηλοσυνταξιούχων το οποίο έχει συρρικνωθεί αισθητά λόγω της κυβερνητικής πολιτικής.  Προς την κατεύθυνση αυτή απαιτούμε μεταξύ άλλων:

• Να δοθεί δυνατότητα σ’ όσους χαμηλοσυνταξιούχους δεν έχουν υποβάλει αίτηση για την μικρή επιταγή να το πράξουν. 
• Το πασχαλινό επίδομα να παραχωρείται με βάση τα κριτήρια που ίσχυαν το 2012. 
• Να μην υπολογίζονται στα εισοδήματα των χαμηλοσυνταξιούχων όλοι οι τόκοι ούτε η χορηγία από τον ΚΟΑΠ.
• Να επανεξεταστούν τα κριτήρια για την αξιολόγηση των ηλικιωμένων που έχουν ανάγκη από φροντίδα.

 

Στόχος της ΠΕΟ είναι να μην υπάρχουν συνταξιούχοι που να έχουν εισοδήματα κάτω από το όριο της φτώχειας.

 

Θα αγωνιστούμε επίσης για επαναφορά παροχών που έχουν περιοριστεί ή και αποκοπεί και για βελτιώσεις στις διάφορες κοινωνικές παροχές, όπως το επίδομα τέκνου, παροχές στους φοιτητές, τα στεγαστικά προγράμματα.

 

16. Το θέμα της αποπληρωμής του χρέους του κράτους προς το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων και η δημιουργία πραγματικού αποθεματικού του ταμείου, είναι εξαιρετικής σημασίας για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του Τ.Κ.Α. και συνακόλουθα της δυνατότητας να ανταποκρίνεται στο ρόλο του.

 

Η ΠΕΟ απαιτεί από τη κυβέρνηση, να προχωρήσει στον αναγκαίο σχεδιασμό, έτσι που να επαναρχίσει η πολιτική δημιουργίας πραγματικού αποθεματικού και του κατάλληλου νομοθετικού πλαισίου για την επενδυτική πολιτική του ταμείου, όπως προνοούσε η κοινωνική συμφωνία που επιτεύχθηκε το 2009 στα πλαίσια των μέτρων που αποφασίστηκαν για τη βιωσιμότητα του Ταμείου.

 

17. Τα μέτρα που πάρθηκαν στο μνημόνιο για το Τ.Κ.Α. ήταν σκληρά για τους ασφαλισμένους.  Ιδιαίτερα σκληρό και ισοπεδωτικό είναι το μέτρο της μείωσης κατά 12%, εφ’ όρου ζωής, της σύνταξης όσων συνταξιοδοτούνται στο 63^ο έτος της ηλικίας τους.  Το ποσοστό της μείωσης και ο όλος μηχανισμός πρέπει να επαναξιολογηθεί λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη τα δεδομένα κάποιων ομάδων εργαζομένων όπως οι εργαζόμενοι σε βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα.

 

Παράλληλα να επιδιώκουμε  συνεχή βελτίωση των ωφελημάτων και παροχών του ταμείου έτσι που να ανταποκρίνονται στις μεταβαλλόμενες ανάγκες των εργαζομένων.

 

18. Τα επόμενα χρόνια θα είναι καθοριστικά για την εφαρμογή του ΓΕΣΥ.  Η ΠΕΟ θα επαγρυπνεί έτσι που να μην υπάρξει πισωγύρισμα και ο νόμος για το ΓΕΣΥ και την αυτονόμηση των δημόσιων νοσοκομείων να εφαρμοστούν όπως ψηφίστηκαν.

 

Θεωρούμε απαραίτητο η κυβέρνηση να προχωρήσει στη λήψη μέτρων που θα βελτιώνουν την στελέχωση και τη λειτουργία των δημόσιων νοσηλευτηρίων.

 

19. Το δικαίωμα στη στέγη είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα. Η ΠΕΟ θα συνεχίσει τον αγώνα έτσι που να εκπονηθεί από το κράτος ολοκληρωμένη στεγαστική πολιτική που να στηρίζει ιδιαίτερα τα νέα ζευγάρια.  Προς την κατεύθυνση αυτή είναι απαραίτητο να αυξηθούν τα κονδύλια του κράτους για τη στεγαστική πολιτική και να επαναφερθούν στεγαστικά προγράμματα.

 

Όπως διαφαίνεται το επόμενο χρονικό διάστημα οι εκποιήσεις αναμένεται να πάρουν μαζικό χαρακτήρα.  Η ΠΕΟ σε συνεργασία με τις υπόλοιπες κοινωνικές οργανώσεις θα συνεχίσει και θα εντείνει τον αγώνα και την αντίσταση κατά των εκποιήσεων της πρώτης κατοικίας, της μικρής επαγγελματικής στέγης και του αγροτικού κλήρου.

 

20. Τα Επαρχιακά Ταμεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων, από την ίδρυση τους, προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες στα μέλη της ΠΕΟ.  Η προγραμματιζόμενη εφαρμογή του ΓΕΣΥ θα επηρεάσει σημαντικά τη λειτουργία των ΕΤΚΑ με τη σημερινή τους μορφή.

 

Το Γενικό Συμβούλιο της ΠΕΟ, καλείται να δρομολογήσει τις αναγκαίες ενέργειες, έτσι που τα ΕΤΚΑ ενόψει της εφαρμογής του ΓΕΣΥ να αναπροσαρμόσουν τη δράση τους, με την προσφορά υπηρεσιών στα μέλη της ΠΕΟ, σε τομείς όπως η φροντίδα και στήριξη παιδιών, νηπίων και βρεφών, η ευεξία και η στήριξη των ηλικιωμένων και σε άλλες κοινωνικές υπηρεσίες.

 

21. Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται αύξηση στα εργατικά ατυχήματα.  Αυτό αναδεικνύει την ανάγκη η ΠΕΟ να συνεχίσει να απαιτεί αποφασιστικά όπως οι εργοδότες λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων.

 

Με στόχο την αποτελεσματικότερη εφαρμογή της νομοθεσίας είναι αναγκαίο να ληφθούν σειρά μέτρων όπως:

 

• Εκλογή επιτροπών ασφάλειας ή υπεύθυνων ασφάλειας σ’ όλους τους χώρους εργασίας και αποτελεσματική λειτουργία τους.
• Εντατικοποίηση των ελέγχων και επιθεωρήσεων από πλευράς του Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας.
• Εισαγωγή υποχρεωτικής κατάρτισης σε ζητήματα ασφάλειας και υγείας όλων των νεοεισερχόμενων στην εργασία.
• Επαναξιολόγηση του μηχανισμού ελέγχου της θερμικής καταπόνησης των εργαζομένων.

 

Τα σώματα της ΠΕΟ, καλούνται να προχωρήσουν σε καλύτερη οργάνωση της παρακολούθησης των ζητημάτων ασφάλειας και υγείας, αναβάθμιση της κατάρτισης και επιμόρφωσης των συνδικαλιστικών στελεχών στα ζητήματα ασφάλειας και υγείας όπως και πιο αναβαθμισμένη ενσωμάτωση των θεμάτων ασφάλειας και υγείας στη καθημερινή συνδικαλιστική δράση.

 

22. Η διασφάλιση συνθηκών για ανάπαυση και ψυχαγωγία κι η πρόσβαση στον πολιτισμό είναι απαραίτητα στοιχεία για βελτίωση της ποιότητας ζωής των εργαζομένων.

 

Τα Ταμεία Ευημερίας έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο τα τελευταία χρόνια  σ’ αυτή την προσπάθεια.

 

Στόχος μας πρέπει να είναι, ο θεσμός των Ταμείων Ευημερίας, να καλύψει όλους τους χώρους όπου λειτουργούν συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

 

Περαιτέρω στο επίκεντρο της προσοχής μας να είναι, η συνεχής αναβάθμιση και διεύρυνση των υπηρεσιών που προσφέρουν τα Ταμεία Ευημερίας, στον τομέα της ανάπαυσης, του πολιτισμού και της κοινωνικής στήριξης των εργαζομένων.

 

Συνεχής ταυτόχρονα να είναι η προσπάθεια μας, για αναβάθμιση των ιδιόκτητων αναπαυτηρίων της ΠΕΟ έτσι που να αναδεικνύονται σε πρότυπα κέντρα ανάπαυσης των εργαζομένων.

 

23. Η βαθιά κρίση του συστήματος έπληξε ιδιαίτερα τους νέους ανθρώπους.

 

Η παρατεταμένη ανεργία, η εργασιακή ανασφάλεια, η ετεροαπασχόληση και η απουσία ουσιαστικής κοινωνικής στήριξης είναι μερικά από τα προβλήματα με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωποι οι νέοι άνθρωποι σήμερα.  Προβλήματα που οδηγούν τους νέους ανθρώπους σε κοινωνικό αποκλεισμό και σε περιθωριοποίηση, με αποτέλεσμα την απογοήτευση και την αποστασιοποίηση τους από τη συλλογική δράση και τον συνδικαλισμό.

 

Το Γραφείο Εργατικής Νεολαίας σε συνεργασία με τις συντεχνίες της ΠΕΟ καλούνται να αναπτύξουν δράσεις και πρωτοβουλίες οι οποίες να αγγίζουν τα προβλήματα των νέων ανθρώπων και να τους συσπειρώνουν γύρω από την οργανωμένη δράση.

 

24. Στις σημερινές συνθήκες που έχουν δημιουργήσει οι νεοφιλελεύθερες αντιλαϊκές πολιτικές λιτότητας  μεγιστοποιείται η ανάγκη για συνεργασία, διεθνοποίηση και συντονισμό της δράσης των εργαζομένων. Η έκφραση έμπρακτης στήριξης και  ταξικής αλληλεγγύης στους αγώνες των εργαζομένων αποτελεί προτεραιότητα  για το συνδικαλιστικό κίνημα της ΠΕΟ.

 

Μέσα από τις γραμμές της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας της οποίας η ΠΕΟ είναι από τα ιδρυτικά μέλη, συνεχίζουμε σε συνεργασία με άλλες ταξικά προσανατολισμένες δυνάμεις τον αγώνα   για ένα κόσμο καλύτερο, δικαιότερο και ειρηνικό.  

 

Το Ευρωπαϊκό Γραφείο της ΠΣΟ, του οποίου η ΠΕΟ έχει τον συντονισμό στοχεύει  στην ενίσχυση της ενότητας και της συσπείρωσης  του εργατικού κινήματος στην Ευρώπη. Προς αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται να συμβάλουμε έτσι που το Ευρωπαϊκό Γραφείο να εντατικοποιήσει τη δράση και τις παρεμβάσεις του συσπειρώνοντας τις προοδευτικές ταξικές δυνάμεις στην Ευρώπη.

 

Το Γραφείο Διεθνών Σχέσεων της ΠΕΟ θα  συνεχίσει την προσπάθεια εφαρμογής της πολιτικής της ΠΕΟ σε ότι αφορά τα διεθνή ζητήματα και την διεύρυνση των διεθνών σχέσεων της ΠΕΟ και των Συντεχνιών της. Στόχος μέσα από τις σχέσεις και επαφές θα πρέπει να είναι ο συντονισμός  της δράσης του συνδικαλιστικού κινήματος,  η  έκφραση αλληλεγγύης , η ανταλλαγή εμπειριών και η ανάπτυξη κοινών δράσεων.

 

25. Το 27^ο Συνέδριο της ΠΕΟ  συζήτησε και ενέκρινε  το έγγραφο που κατατέθηκε για την Οργανωτική Πορεία της Ομοσπονδίας. Καθόρισε επίσης, τους βασικούς στόχους και τις κατευθύνσεις της οργανωτικής δουλειάς του κινήματος για τα επόμενα τέσσερα χρόνια όπως φαίνονται πιο κάτω:

 

 

1. Η μαζικοποίηση του κινήματος παραμένει το κύριο ζητούμενο στην οργανωτική μας δουλειά. Αυτό το στοιχείο είναι που συνέβαλε καθοριστικά στο να έχουν οι αγώνες μας αποτέλεσμα. Η ανατροπή των συσχετισμών στο ταξικό πεδίο επιβάλει την προσήλωση των μηχανισμών του κινήματος για βελτίωση σε αυτό τομέα.

 

Ειδικότερα το 27^ο συνέδριο καθορίζει ως προτεραιότητες της δουλειάς μας στον οργανωτικό τομέα τα πιο κάτω:

–          Επιβάλλεται ο επανασχεδιασμός της δουλειάς μας στην οργάνωση νέων επιχειρήσεων. Παρά τις προσπάθειες που γίνονται είναι φανερό ότι υπάρχουν τεράστια περιθώρια, ιδιαίτερα στους κλάδους των υπηρεσιών και του εμπορίου.

–          Οργάνωση νέων μελών μέσα από τις ήδη οργανωμένες επιχειρήσεις.

–          Καλύτερη αξιοποίηση της νομοθεσίας που  κατοχυρώνει το δικαίωμα οργάνωσης μέσα από τις συγκεκριμένες διαδικασίες που προβλέπει.

–          Οργάνωση Παγκύπριας Οργανωτικής Συνδιάσκεψης που θα πραγματοποιηθεί πριν το επόμενο Συνέδριο και θα ενδιατρίψει περισσότερο με τη βελτίωση της οργανωτικής και οικονομικής κατάστασης της ΠΕΟ.

 

Η συνεχής προσπάθεια για βελτίωση  της οργανωτικής θέσης της ΠΕΟ πρέπει να συνεχίσει να είναι το πιο σημαντικό οργανωτικό μας καθήκον. Όσο πιο ισχυροί είμαστε, τόσο πιο αποτελεσματικοί είναι και οι αγώνες μας προς όφελος των εργαζομένων.  

 

1. Μέσα στις σημερινές συνθήκες, η ανάγκη για συνεχή ανάπτυξη των γνώσεων και των δεξιοτήτων των συνδικαλιστικών στελεχών επιβάλλεται  να είναι ψηλά στις προτεραιότητες του κινήματος.

 

Η ποιοτική επιμόρφωση μέσα από στοχευμένα προγράμματα, που θα εξοπλίζουν τα στελέχη με γνώσεις και επιχειρήματα για να μπορούν να αντιμετωπίζουν τις καθημερινές προκλήσεις, χρειάζεται να βρίσκεται στο κέντρο της προσοχής των συντεχνιών και των Τ.Σ. της ΠΕΟ.

 

Προς αυτή την κατεύθυνση το Μορφωτικό Γραφείο και το Τμήμα Κατάρτισης του ΙΝΕΚ – ΠΕΟ καλούνται να διαμορφώνουν σε ετήσια βάση το περιεχόμενο των προγραμμάτων κατάρτισης και της συνδικαλιστικής σχολής.

 

Επιπρόσθετα τόσο το Εργατικό Βήμα, όσο και τα ηλεκτρονικά μέσα που διαχειριζόμαστε μπορούν να έχουν πιο αναβαθμισμένη παρέμβαση προς την κατεύθυνση της ενημέρωσης, της επιμόρφωσης και της διάχυσης γνώσης και τεκμηρίωσης.

 

1. Στα 15 χρόνια λειτουργίας του ΙΝΕΚ – ΠΕΟ, έχει παραχθεί σημαντικό έργο για το οποίο υπάρχει θετική αποτίμηση όχι μόνο από το κίνημα μας αλλά και ευρύτερα στην κοινωνία. 

 

Το ΙΝΕΚ, έχει διευρύνει τις παρεμβάσεις του  στην έρευνα και τεκμηρίωση στα θέματα που αφορούν την εργασία, τις εργασιακές σχέσεις και ευρύτερα κοινωνικοοικονομικά ζητήματα, τόσο μέσα από εξειδικευμένα ερευνητικά πρόγραμμα όσο και μέσα από τη διαχείριση προγραμμάτων σε συνεργασία με άλλους φορείς και ερευνητικά κέντρα στην Κύπρο και το εξωτερικό.

 

Η ΠΕΟ θα συνεχίσει να στηρίζει το Ινστιτούτο, για να αναπτυχθεί περαιτέρω και να συμβάλει με την παρουσία του στην επιστημονική στήριξη της ΠΕΟ και του Συνδικαλιστικού Κινήματος ευρύτερα, καθώς και στην ευρύτερη οικονομική και κοινωνική έρευνα στον τόπο μας, πάντα κάτω από την οπτική των δυνάμεων της εργασίας.

 

1. Η ΠΕΟ δεν είναι οργάνωση για τους εργαζόμενους. Είναι η οργάνωση των εργαζομένων. Συνεπώς, η επαφή των στελεχών με τη βάση, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής μας δράσης. Για να συνεχίσει και να αναβαθμιστεί ακόμα περισσότερο, επιβάλλεται να βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής μας.

 

 

Η συνεχής αναβάθμιση και η ποιοτική λειτουργία των Τοπικών Επιτροπών για να εφαρμόζεται και στην πράξη ότι είναι η Συντεχνία στους τόπους δουλειάς είναι ψηλά στις προτεραιότητες μας. Η ουσιαστική εμπλοκή των τοπικών μας στελεχών σε όλο το φάσμα της συνδικαλιστικής δράσης είναι καθοριστικής σημασίας προς αυτή την κατεύθυνση.

 

Για την εμβάθυνση και αναβάθμιση της επαφής της ΠΕΟ με τους εργαζόμενους και ευρύτερα με την κοινωνία, σημαντικό ρόλο έχει να διαδραματίσει η παρουσία της ΠΕΟ στους τόπους κατοικίας.  Τα Τμηματικά Συμβούλια καλούνται να εργαστούν έτσι που να τεθεί σε πιο οργανωμένη βάση η επαφή της ΠΕΟ στους τόπους κατοικίας.

 

Πέραν των Συντεχνιών μας που έχουν την ευθύνη της καθημερινής επαφής με τη βάση, ρόλος αναλογεί και στα βοηθητικά γραφεία της ΠΕΟ, τα οποία ασχολούνται με συγκεκριμένες ομάδες εργαζομένων όπως της νεολαίας, των γυναικών, των ανέργων και των μεταναστών.

 

Σημαντική είναι και η παρέμβαση της ΠΕΟ ευρύτερα στην κοινωνία. Αυτή η παρέμβαση πρέπει να ενδυναμωθεί ακόμα περισσότερο όχι μόνο γιατί προσθέτει στο κύρος μας αλλά και γιατί είναι στην ίδια την φύση και φιλοσοφία μας.  Η ποιότητα ζωής των εργαζομένων δεν αφορά μόνο τις συνθήκες εργασίας αλλά αφορά γενικότερα τις συνθήκες της ζωής τους αλλά και ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα.